เจ้าของบ้านมีความต้องการจะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดิมของคุณย่าซึ่งอยู่ในบริเวณรั้วเดียวกันกับบ้านของคุณแม่ โดยยังอยู่ระหว่างการตัดสินใจว่าจะทุบทิ้งเพื่อสร้างใหม่ทั้งหมด หรือปรับปรุงบ้านหลังเดิมนี้ ให้ตอบโจทย์ความต้องการปัจจุบันและอนาคตที่กำลังจะมีลูกน้อยคนที่ 2 ในอีกไม่กี่เดือน

เราตรวจสอบข้อมูลเบื้องต้นพบว่าปัญหาของการรื้ออาคารเก่าทิ้งคือ "ระยะร่นของอาคาร" ซึ่งโครงสร้างของอาคารเดิมจะทำให้เสียพื้นที่สำหรับก่อสร้างอาคารใหม่ทับบนที่ดิน (ตามโฉนด) ที่มีขนาดไม่ใหญ่มากนัก ส่วนอาคารเดิมนั้นมีปัญหาเรื่องความสูงภายใน ความมืดทึบ และพื้นอาคารเดิมไม่พอต่อความต้องการของเจ้าของบ้าน แต่โครงสร้างหลักยังมีความสมบูรณ์อยู่มาก เราจึงเสนอให้ทำการดัดแปลงอาคารเดิมพร้อมลงโครงสร้างใหม่เฉพาะส่วนต่อเติมบางจุด เรายังพบว่ามีโรงเรือนหลังหนึ่งอยู่ติดกับตัวบ้านเดิม จึงเสนอให้ใช้โรงเรือนนี้เป็นที่จอดรถของบ้านใหม่เพื่อใช้พื้นที่อาคารที่มีอยู่ให้เต็มศักยภาพ โดยจัดให้มีทางเดินหลังคาคลุมเชื่อมที่จอดรถไปสู่ตัวบ้านเพื่อแยกทางรถวิ่งกับทางคนเดินออกจากกัน

พื้นที่ภายในตัวบ้านเดิมถูกซอยออกเป็นห้องเล็กๆ ซึ่งเป็นต้นเหตุของความอึดอัด และมืดทึบ เราจึงแก้ปัญหาด้วยการจัดส่วนกลางของบ้านให้เป็นผังแบบกึ่งเปิดโล่ง (Open Plan) โดยใช้โถง (Foyer) เป็นส่วนเชื่อมพื้นที่ใช้สอยชั้นล่าง และใช้พื้นเปิดโล่ง (Open-to Below) เชื่อมพื้นที่ระหว่างชั้นบน-ล่างเข้าด้วยกัน อีกทั้งยังช่วยดึงแสงธรรมชาติเข้าสู้พื้นที่ส่วนกลางบ้านทั้ง 2 ชั้น

ส่วนพื้นที่อื่นๆที่จำเป็นต้องปิดกั้น เช่นครัว ซักรีด จะสอดแทรกด้วยกระจกใสเพื่อให้สามารถสอดส่องกิจกรรมของเด็กๆได้แบบใกล้ชิด